Zaagtafel naar buiten, plaatmateriaal opgestapeld en klaar voor gebruik, boor-accu’s geladen, let’s do this! Samen met mijn zoon sta ik om 09:00 in de startblokken om onze carport een nieuwe binnenkant te geven zodat Frank een eigen zaag-en timmerhok heeft waar hij naar hartelust kan stoffen en herrie maken.
Het is best wel bizar om te merken hoeveel energie je daarvan krijgt. Gewoon van doen, en niet te lang nadenken. Zat ik gisteren nog in de mijmer en overdenk-modus, zat ik tegen allerlei zaken aan te hikken, en kwam het er maar niet van, vandaag zit ik vol energie en ben ik ready to roll! Het verschil? Gewoon doen!
Misschien herken je dit wel? Je denkt aan een nieuwe strategie, iets wat je wilt maken als gratis weggever bijvoorbeeld of aan je eerste webinar geven. En hoe meer je erover nadenkt, hoe meer hindernissen je gaat zien. Dingen die fout kunnen gaan. Zitten mensen wel op jouw boodschap te wachten, of erger nog, zitten ze wel op jouw te wachten!?
Gewoon doen, makkelijker gezegd dan gedaan?
Nadenken en nare gedachten
Het is natuurlijk ook wel knap arrogant om te denken dat jij andere mensen iets kunt leren. Hoe kom je erbij dat jij iets kunt of weet dat anderen nog niet kunnen of weten? Nee, je kunt maar beter gewoon op de achtergrond blijven en lekker veilig je kop onder dat maaiveld houden in plaats van hem erbovenuit te steken.
En zo tuimel je van de ene gedachte naar de andere, zie je steeds meer beren op de weg en ga je ook nog eens slecht over jezelf denken. Want ja, kom op zeg, als je al niet eens zoiets durft als mensen wat te leren, of zo’n webinar te geven, wie ben jij dan wel helemaal?! Waar haal je het lef vandaan om zo arrogant te zijn te denken dat jij iets beter weet?! Tsk!
Wat als God één van ons was
Beetje herkenbaar, die negatieve gedachtenstroom? Voor mij wel hoor, ik spreek vaak uit eerste hand met dit soort dingen. Maar ik heb ook, in ieder geval voor mij, de oplossing gevonden. En dat is gewoon doen! Of misschien nog wel beter gezegd, gewoon durven.
Nou zit ik over het algemeen niet zo snel in zak en as, maar natuurlijk overkomt mij dat best wel eens. Ik bedoel ‘what if God was one of us, just a slob like one of us…’ Nee, even zonder gein, niks goddelijks aan mij behalve dan mijn 53 jarige non-sixpack en mijn stoppelbaardje. Maar wat ik wel heb ontdek is de kracht van doen!
Doen geeft resultaten
Als ik terugkijk op mijn leven, en wat ik daarin behaald heb, de resultaten die ik boekte en de successen, allemaal kwamen ze voort uit doen. En ja, natuurlijk ook vreselijke blunders, af en toe een onzinnige uitgave of regelrechte miskoop en woordenwisseling. Maar wat een energie!
Wat een berg power heb je toch in je donder zitten als je het gewoon maar doet! Je flikt het toch maar mooi! En ja, als je méér gaat doen en minder nadenken ga je ook méér fouten maken. De grote vraag is natuurlijk of je die fouten nou echt niet had gemaakt als je alles tot in de puntjes had uitgedacht. Misschien had je die fouten niet gemaakt omdat je uiteindelijk ook gewoon niks gedaan had?
Inspiratie is flauwekul
Inspiratie is ook zoiets. Als je net als ik met enige regelmaat blogs of artikelen schrijft ben je misschien ook wel bekend met de zogenaamde writer’s block? Dan is het weer tijd voor een blog maar ‘jeetje, waar moet je het nou weer eens over hebben?’.
Je neemt je voor (nadenken is dat, hè) om straks, morgen of na die kop koffie van zo direct toch écht aan de slag te gaan. En dan opeens is het alweer middag, hoog tijd voor lunch. Dat moet echt even eerst, want op een lege maag kun je niet schrijven, toch? OK, na de lunch dan. Hè, dat was lekker. Tijd voor je blog.
Writer’s block is zó opgelost
Oh ja, ook nog even de afwasmachine uit- en inruimen. De was moet ook nog opgevouwen worden. Nou weet je, dat doe ik zo, kan ik mooi nadenken over wat ik dit keer ga schrijven. Niks, dus! De afwasmachine is gevuld, de was gevouwen en opgeborgen maar van een blog is in de verste verte geen sprake!
Natuurlijk heb ik ook wel eens last van zo’n writer’s block maar in het kader van doen, en in de wetenschap dat er dan ook echt iets uit mijn handen komt, heb ik de volgende tip voor je. Begin gewoon. Begin met schrijven en houdt dat minimaal 20 minuten vol. Je stopt niet met schrijven, en als je het even niet meer weet, dan schrijf je ‘ik weet het even niet meer’. Wat je ook doet, je stopt niet met schrijven.
Creëer goede problemen
Je gaat dus minimaal 20 minuten schrijven. Het bizarre is dat je vanzelf in een flow komt. Je rolt van de ene ingeving in de andere. Zo creëer je voor jezelf een uitdaging, ik noem dat een goed probleem. En ik garandeer je dat je een leuk, spontaan geschreven, en misschien je beste blog ooit, hebt geschreven!
Doen is het nieuwe werken. Doen leidt tot iets. Als je gaat doen, ga je méér fouten maken maar ook méér bereiken. Als je gaat doen, en minder nadenken, creëer je goede problemen voor jezelf, je zit minder in je hoofd en bent minder bezig met wat er fout kan gaan.
Ik zeg, doen!
Michael
Wil jij ook meer gaan doen(!) en minder in je hoofd zitten maar lukt het maar niet? Maak dan een vrijblijvende afspraak met me via deze link rechtstreeks in mijn agenda of stuur me een mailtje via deze link.
Ik ben trouwens ook wel benieuwd of jij al ervaring hebt met doen. Misschien is het wel jouw standaard modus operandi? Wat zijn jouw ervaringen en hoe kijk jij naar doen? Ik lees het graag in een reactie. Doen, hoor! 😉
Geef een antwoord
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.