De mythe van het persoonlijke verhaal

Het is zaterdagochtend 08:00, ik maak me klaar om op de fiets te stappen en naar de opslagruimte te rijden waar onze bandspullen staan opgeslagen. Ik ben al een tijdje wakker en kijk nog eens naar buiten, gelukkig, het stortgiet nog steeds. Nou, weten we dat ook weer. Met een doorzettingsvermogen van een grimmige neushoorn vecht ik me, met mijn basgitaar op mijn rug, door de stromende regen een weg naar de opslag.

Rockers doen het groot

Als ik om 08:00 aankom zijn de andere bandleden daar ook al. Na wat gemopper over het weer stapelen we onze spullen in een grote open rijcontainer. Dozen met drumstelonderdelen, verlengsnoeren, versterkers, speakerkasten (het moest natuurlijk allemaal groot want we waren rockers), alles moest op die kar. Daarna de boel inwikkelen in plastic want regen en electronica gaat niet goed samen.

Om 09:00 duwen we, al zuchtend, morrend en sjorren, die kar naar de oefenruimte. Dat is een lagere school waar één van ons heeft opgezeten en waar de hoofdmeester een zwak heeft voor jongelui met een droom. Terwijl de wind verwoede pogingen doet om ons zeiltje van de kar te blazen, vechten we als leeuwen tegen de regen en storm om rond 10:00 aan te komen bij de school. Met een stoïcijns doorzettingsvermogen ploeteren en etteren we voort tegen de elementen.

We beginnen als gewoonlijk met koffie zetten. Eerst een zoektocht naar waar ze de koffie, suiker en melk nu weer verstopt hebben, en dan de boel neerzetten, optuigen, inpluggen en aansluiten. Dan na ongeveer 20 minuten bezoek van de wijkagent die na ‘berichten over vreemde zaken bij de school’ maar even een kijkje komt nemen. 10 minuten en een bak koffie later, gaat ‘ie weer weg en kunnen we eindelijk eens flink herrie maken.

Voorspelling: roem en rijkdom

Het is dan 11:00 en rond een uur of vier ‘s middags herhaalt zich het hele ritueel. Om zo rond half zeven uitgevloerd mijn basgitaar in de hoek van mijn kamertje te zetten in de stille hoop dat moeders iets te eten heeft gemaakt. Nu zou ik er niet meer over peinzen om zo’n circus aan te halen voor een paar uurtjes oefenen met een bandje. Maar het vooruitzicht van oneindige roem, onmetelijke rijkdom en 10 meisjes aan elke gitaarheld-vinger maakte destijds een hoop goed.

Best grappig waar je toe bereid bent als je ellende uit je eigen gedachten voortspruit.

Honger of Ramadan

Misschien een ander voorbeeld? Wie kent niet Ramadan. Het vasten tussen zonsop- en ondergang. Je sterft de hele dag van de honger maar een beetje moslim, en sommige vanuit solidariteit, detox of om af te vallen, houdt dat natuurlijk vol tot het bittere einde. Waar dan de grote beloning wacht. Een gezellig overvloedig maal met familie, vrienden en bekenden.

Honger hebben omdat je geen geld hebt is een heel ander verhaal. Niet omdat je lichaam dat anders ervaart, je lichaam merkt nul onderscheid tussen vrijwillig of gedwongen vasten. Je hoofd, en dan heb ik het over je gedachten, des te meer.

In beide gevallen heb je honger. Maar Ramadan is een test uit vrije wil, een vertoning van wilskracht en doorzettingsvermogen en daarmee in onze ervaring en geheugen positief. Honger hebben omdat je geen geld hebt is een uitzichtloze, troosteloze en absoluut nare ervaring.

Het verschil is hoe je verhalenverteller het bekijkt

Zelfs als je in beide gevallen zicht hebt op eten, omdat je weer geld krijgt of verdient, of omdat je van jezelf of je geloof weer mag eten, doet dat niets af aan de ervaring. Je verhalen vertellende zelf zegt: “Ramadan goed, honger slecht”. Je ervarende hier en nu zelf in de vorm van je lichaam ervaart exact hetzelfde: honger!

Hetzelfde principe werkt ook zo bij je baan, je relatie of bedrijf. Je collega is ‘wat gedreven’ of gewoon een ‘streberige betweter’. Je partner is uniek in zijn of haar manier van doen of ronduit irritant. En verkopen en marketing is bizar interessant en leuk of een noodzakelijk kwaad waar je tegenaan hikt.

1 medaille 2 keerzijden

Het enige verschil? De mentale bereidheid om iets naars of vervelends te ondergaan en daar een mooi verhaal van te maken.

Mindset is alles is mindset, de mythe van jouw persoonlijke verhaal

En als mindset alles is, als jouw gedachten en overtuigingen jouw wereld regeren waar is dan jouw vrije wil? Waar is dat stemmetje dat nou eens vóóraf zegt;”Zou je dat nou wel doen?” in plaats van achteraf;”Nou, dat heb je weer lekker handig gedaan, hè!”.

Het komt misschien wat als een verrassing of openbaring, maar je gedachten en overtuigingen zijn weinig meer dan een set vooraf gedefinieerde gedragsregels. Een set regels over hoe je je hebt te gedragen of wat je hebt te denken in een bepaalde situatie. Tel daarbij op dat dit hele proces onbewust is, en je begrijpt waarom je de voortdurende spreekwoordelijke speelbal van je gedachten en gevoelens bent.

Speelbal af

Wil je niet langer de speelbal van je gedachten en overtuigingen zijn? Wil je echt bewustworden van wat jij wilt, wat echt goed voor jou is in plaats van op de automatische piloot maar doorgaan met dingen waarvan je diep van binnen weet en beseft dat ze niet goed voor je zijn? Maak dan nieuwe verhalen, want de oude houden alles bij het… oude. 😉

Op je mindset!

Michael

Vind je dit artikel leuk, interessant of volkomen nonsens? Laat het me gerust weten in een reactie. Wil je mijn artikelen, tips en mijmeringen voortaan automatisch ontvangen zodra ze uitkomen en niet pas 3 maanden later? Meld je dan gratis aan voor mijn eZine, als bonus krijg je ook nog eens een gratis en heel interessant eBook, klik hier om je aan te melden