Onafhankelijkheid is een iIlusieOnafhankelijkheid is een illusie. We willen allemaal onafhankelijk zijn. Op eigen benen staan en op eigen kracht ons leven leiden. Ook als ondernemer schijnt onafhankelijkheid het grootste goed te zijn. Maar echt, onafhankelijkheid is een illusie!

We zijn namelijk allemaal afhankelijk. We zijn afhankelijk van ons geld, van elkaar, van situaties en ga zo maar door. Dat is maar goed ook, want dat noemen we een samenleving.

We zijn per definitie afhankelijk van elkaar

Je bent afhankelijk van de boer die katoen verbouwt. Van de vrachtwagenchauffeur die het naar de fabriek brengt. En natuurlijk van de fabriek die er een overhemd of laken van maakt. En dan van de verkoopster in de winkel, en ga zo maar door.

Kijk, natuurlijk is het fijn als je een beetje zelf je boontjes kunt doppen. Je hebt dan een goed gevoel. Je kunt je eigen leven bepalen en wordt niet gehinderd door zaken zoals te weinig geld.Er is dus zeker wat voor onafhankelijkheid te zeggen.

Maar wat is onafhankelijkheid in de kern?

Als ik met coachees en trainees praat over onafhankelijkheid, komt daar vaak een ander aspect uit naar voren. Vaak heeft onafhankelijkheid meer te maken met niet afhankelijk zijn van je emoties dan van andere dingen. Zo vinden ze het dan moeilijk om om te gaan met emoties van anderen maar ook met hun eigen emoties.

Eén van mijn businesscoachees is zo’n onafhankelijkheidstype, zeg maar. Als we praten over haar bedrijf dan is het fascinerend hoe graag zij tot 6 cijfers achter de komma wil uitleggen wat ze doet en vooral ook hoe ze dat doet.

Er komt geen emotie aan te pas en het moet zo volledig mogelijk. Dus ze beschrijft precies hoe haar proces is, wat ze doet en waarom. Dat ze gebruik maakt van techniek X en apparaat Y, dat ze precies weet hoe bepaalde problemen ontstaan en hoe die je op moet lossen.

Diep van binnen zijn we gewoon nog krokodil

Maar ze vergeet daarbij dat mensen diep van binnen nog krokodillen zijn. Krokodillen met hun eigen kleine pinda van een krokodillenbreintje. En dat pindaatje, dat minibreintje, dat is waar mensen geraakt worden.

Mensen worden geraakt als er emotie om de hoek komt kijken. Kijk maar eens jezelf; een documentaire kan best interessant zijn, leerzaam en vermakelijk zelfs. Maar het raakt toch niet zoals een actiefilm, een thriller of een lekker tranentrekker, zeg nou zelf.

Van feiten wordt een beetje krokodil natuurlijk niet warm of koud

En dat is precies de makke van mijn coachee. Ze is zo gefocused op volledigheid en het wegblijven van emoties dat ze zich in al haar marketing puur op de techniek richt. Er komt geen greintje gevoel bij kijken. Tja, daar wordt een beetje krokodil natuurkijk niet warm of koud van!

Als je wilt overtuigen, verkopen of mensen op andere ideeën wil brengen heb je meer nodig dan feiten. Dan heb je emotie nodig, en hoe rauwer hoe beter. Daar schrikt het krokodillenbrein van wakker. Daar wordt het heet van. Want beslissingen worden genomen als het krokodillenbrein heet is.

Daarom is bijvoorbeeld story-telling zo’n hot item, een verhaal, emoties. Jongen ontmoet meisje, ze worden verliefd, er gebeurt een ramp, ze raken elkaar kwijt en uiteindelijk vinden ze elkaar. Of niet als je een opera schrijft, want die lopen altijd slecht af.

Trouwens, ik zeg wel dat we allemaal onafhankelijk willen zijn, maar is dat ook zo? Dat is dus maar de vraag. Ik denk dat je, als je deze vraag aan grofweg 100 willekeurige passanten op straat zou voorleggen, je in zo’n 10-20% van de gevallen een ‘Ja, dat wil ik’ zou terugkrijgen.

Vrijheid voor iedereen en het liefst zoveel mogelijk

‘Ja, onafhankelijkheid is wel belangrijk maar eigenlijk vind ik vrijheid belangrijker.’ zou je zomaar in een ander geval terug kunnen krijgen. Stel dat je mij zou aanspreken, dan zou dat zomaar mijn reactie kunnen zijn. En laten we wel zijn, we willen allemaal vrij zijn, toch?

Dus we willen ook allemaal vrij zijn, toch? Maar ook daar geldt hetzelfde; willen we dat écht allemaal? Nee, dat willen we dus niet allemaal. Jaren terug gaf ik een training waarin iemand opmerkte dat je ook teveel vrijheid kon hebben en dat dat best beangstigend was.

Terwijl ik als rasechte vrijheidsmeneer nog even met mijn oren stond te klapperen daalde het besef in; hier spraken iemands drijfveren! Je drijfveren bepalen namelijk in grote mate wat jij echt belangrijk vindt. Waar je non-comfort zone werkelijk ligt en hoe je omgaat met zaken die je in jouw non-comfort zone proberen te drukken.

Er bestaat ook zoiets als teveel vrijheid

En voor bepaalde mensen is teveel vrijheid dus beangstigend. Voor deze mensen geldt dat als ze teveel vrijheid hebben, ze niet meer bij een groep horen. Dan staan ze alleen, en als er iets eng voor hen is, is dat wel niet bij de groep horen. Alhoewel ik zelf niet zou weten hoe je teveel vrijheid kunt hebben, geldt dat dus niet voor iedereen.

We willen allemaal dus wel in meer of mindere mate een bepaalde van onafhankelijkheid. Maar dat geldt ook voor vrijheid, erkenning, rechtmatigheid, erbij horen, sterk, authentiek of succesvol zijn. En we willen ook allemaal in meer of mindere mate rust.

We herkennen onszelf hierin en delen die overtuigingen met elkaar. Dat is logisch, want dit zijn existentiële normen en waarden. Normen en waarden die we allemaal delen, los van cultuur, opvoeding of sexe.

Naast onafhankelijkheid, is de rest van onze overtuigingen ook een illusie

Het zijn onze overtuigingen die ons houvast geven. Maar juist het gegeven dat we er blijkbaar verschillend over denken, dat we vrijheid bijvoorbeeld belangrijker vinden dan rust, maakt dat het geen feiten zijn. Het zijn gedachten, en ook niet meer dan dat.

En ook de overtuiging dat we onafhankelijk moeten zijn, dat we altijd onze eigen boontjes moeten kunnen doppen en niet onze emoties mogen tonen, is een idee-fix. Ze helpt ons om sterk te zijn maar houdt ons dus ook tegen, bijvoorbeeld in die situaties waar een beetje emotie best handig zou zijn.

Voor iedere overtuiging geldt dat er een tegengestelde overtuiging is. Vaak zit die verborgen in je non-comfort zone. Voor onafhankelijkheid is dat afhankelijkheid, voor vrijheid is dat beperking, voor kracht kwetsbaarheid, en ga zo maar door. Juist door die tegenpolen, die tegenstellingen, meer op te nemen in je leven wordt je onafhankelijker, vrijer en sterker.

Succes met het omarmen van je non-comfort zone,

Michael

Best een intrigerend idee hè, dat je vrijer wordt als je jezelf beperkt. Sterker als je je kwetsbaar opstelt, meer bereikt als je juist minder doet, enzovoorts. Wil je daar meer van weten en ben je benieuwd naar wat onze drijfveren zijn en hoe je die kunt inzetten om je volledige potentieel te bereiken?

Lees dan via deze link wat mijn Ontketen je potentieel op 17 november voor je gaat betekenen

 

Ik ben trouwens benieuwd naar je reactie. Vind je dit blog interessant, of juist volledige nonsens? Laat dan hieronder even je reactie achter, ik hoor graag van je!